Επιτέλους στολίσαμε!!!

Καλησπέρα σε όλη τη μπλογκογειτονιά.

Πως τα πάτε με το κρύο;;;

Τις προηγούμενες μέρες ξεπαγιάσαμε αλλά σήμερα, ευτυχώς , δεν είχε τόσο κρύο.

Καταρχήν , θέλω να πω χρόνια πολλά στο γιόκα μου, στον πεθερό μου και στον κουμπάρο μου . Του Αγίου Ελευθερίου ,σήμερα, δεν θα μπορούσα να τους ξεχάσω.

Μέσα σε όλα τα τρεξίματα και στο διάβασμα για τη σχολή, καταφέραμε επιτέλους να στολίσουμε το δέντρο μας.

Ο μικρός ήταν ο καλύτερος βοηθός και ο μπαμπάς μας έβγαζε φωτογραφίες.

Και ιδού το δέντρο μας.

Θέλω να ευχηθώ σε όλους καλές γιορτές και αν έχετε κάποιον/α που γιορτάζει σήμερα να τους χαίρεστε.

Πολλά φιλιά.

Μπήκε ο Δεκέμβρης!

Καλησπέρα και καλό μήνα σε όλη τη παρέα!!!

Μόλις γυρίσαμε από τη βόλτα μας και είπα να σας γράψω. 

Σήμερα , στο χωριό Αρχίπολη, ο πολιτιστικός σύλλογος "Άγιος Μηνάς" διοργάνωσε την 6η Γιορτή Λουκουμά και Τηγανίτας στο Δημοτικό σχολείο Αρχίπολης . Τη συγκεκριμένη γιορτή την είχαμε επισκεφτεί και πέρσι γι'αυτό ο χειμωνιάτικος καιρός δεν μας πτόησε . 

Υπήρχε πρόγραμμα με τοπικά χορευτικά συγκροτήματα , ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων του σχολείου πουλούσε ημερολόγια , κουλουράκια, μαρμελάδα και γλυκά του κουταλιού.

Ο Γιάννης και ο Λευτέρης τίμησαν τις τηγανίτες.Εγώ αγόρασα χωριάτικο ψωμί και τσουρέκια φτιαγμένα από μέλη του πολιτιστικού συλλόγου. Αντιστάθηκα στο γλυκό κουταλιού από κολοκύθι, που μου έκλεινε το μάτι για να το αγοράσω. 

Ήταν όλα πολύ όμορφα και εύχομαι του χρόνου να είμαστε καλά να ξαναπάμε.

Εδώ στη γειτονιά μου έχουν αρχίσει να στολίζουν για τα Χριστούγεννα. Ζήλεψα κι εγώ και είπα να βάλω τα γιορτινά στο μπλόγκ μου, που ήταν πιο εύκολο . Σειρά έχει το σπιτάκι μου. 

Για πείτε μου,  εσείς στολίσατε για Χριστούγεννα;;;;

Κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Καλησπέρα!!!

Δεν ξέρω αν παρακολουθήσατε ειδήσεις αλλά από τις τρεις το μεσημέρι και μετά, η Ρόδος βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω κακοκαιρίας.

Τρεις άνθρωποι αγνοούνται, πλυμμήρισαν σπίτια ,δρόμοι και έχουν γίνει μεγάλες καταστροφές.Πρώτη φορά το μεσημέρι έμοιαζε με νύκτα.

Οι φωτογραφίες που θα δείτε παρακάτω είναι από το χωριό Παστίδα και το βίντεο από τοπικό τηλεοπτικό σταθμό.

Επιστροφή στα θρανία!!!

Καλησπέρα , καλησπέρα!!!

Το 1998 , τελείωσα το Λύκειο, έδωσα  Πανελλήνιες και πέρασα στο ΤΕΙ Κρήτης.

Το 2004 αποφοίτησα από το ΤΕΙ με το πτυχίο της κοινωνικής λειτουργού στα χέρια μου.

Ποιος θα μου το έλεγε πως , σχεδόν, δέκα χρόνια μετά θα ξανακαθόμουν στα θρανία για να πάρω ακόμη ένα χαρτί.

Για τις θέσεις κοινωνικών λειτουργών (αναπληρωτών ή ωρομισθίων) που προκηρύσονται στα σχολεία, ο επαγγελματίας πρέπει να κατέχει  πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας .

Από πέρσι, λειτουργεί στη Ρόδο παράρτημα της Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε για το ετήσιο πρόγραμμα παιδαγωγικής κατάρτισης (ΕΠΠΑΙΚ) που χορηγεί αυτό το πιστοποιητικό σε διάφορες ειδικότητες. 

Είχα στείλει τα χάρτια μου αλλά δεν ήμουν μέσα στους τυχερούς. Φέτος , άλλαξαν το σύστημα επιλογής (ηλεκτρονική κλήρωση) και ήμουν μέσα στη λίστα των επιτυχόντων.Το κακό ήταν πως αυξήθηκαν τα δίδακτρα (από 200 σε 600 ευρώ) και ήθελαν να κατατεθεί ολόκληρο το ποσό, ούτε καν σε δόσεις.

Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να ευχαριστήσω τη μαμά μου, που έδωσε το ποσό για τα δίδακτρα. Αχ , βρε μάνα τι θα έκανα χωρίς εσένα!

Σήμερα , πρώτη μέρα στη σχολή, μας χώρισαν σε τμήματα και δόθηκε το πρόγραμμα. Από αύριο ξεκινάμε κανονικά, τα μαθήματα γίνονται τρεις μέρες την εβδομάδα και ευτυχώς απόγευμα .

Εύχομαι να τα καταφέρω ,γιατί δεν είναι μια απλή σχολή και μετά από τόσο κόπο να καταφέρω να βρω μια δουλειά .

Καλό βράδυ σε όλους.

Σαν σήμερα....

Καλησπέρα, καλησπέρα!

 

Έπιασε κι εδώ για τα καλά η βροχή, που δεν τολμάω να ξεμυτίσω από το σπίτι.

Γενικά , σήμερα ,δεν είναι μια καλή μέρα για μένα.

Ο λόγος... Σαν σήμερα , 14 Νοεμβρίου 2002, έχασα έτσι ξαφνικά τον μπαμπά μου.

Εγώ, φοιτήτρια στο Ηράκλειο τότε, αμέριμνη , μου τηλεφώνησαν και μου είπαν πως πέθανε. Ευτυχώς που ήμουν σε μιας φίλης το σπίτι και με περιμάζεψε από το πάτωμα λιπόθυμη.

Η τελευταία φορά που του μίλησα ήταν στην γιορτή μου και μου είχε πει πως ήταν καλά απλά είχε μια μικροενόχληση στο χειρουργημένο χέρι, όπως πάντα,  από την αλλαγή του καιρού. Που να ήξερα πως αυτή η ενόχληση ήταν σύμπτωμα του εμφράγματος.

Ήρθα στη Ρόδο για την κηδεία και μετά τα εννιάμερα επέστρεψα στις σπουδές γιατί μου είχαν μείνει δυο εξάμηνα και δεν μπορούσα να τα παρατήσω.

Μου λείπει πάρα πολύ και πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου ν'αναρωτιέται αν ζούσε εκείνος πόσο διαφορετικά θα ήταν κάποια πράγματα. 

 

Δεν θέλω να σας ψυχοπλακώσω άλλο .

 

Θα τα πούμε πάλι .

 

 

 

And the winner is.....

Καλησπέρα σε όλη τη μπλογκογειτονιά!

Θέλω να σας ευχαριστήσω για τις ευχές και τη συμμετοχή σας στο πρώτο μου giveaway.

Λοιπόν οι συμμετοχές ήταν εννέα και η κλήρωση έγινε με τη βοήθεια του random.org .

1. Ελπίδα
2. Syros2js
3. Maria Nakka
4. Sk epiloges
5. Μαρία Μανούλα
6. Nikol
7. Dimitra
8. Kate's Cakebox
9. Erilia 

Το δωράκι μου είναι αυτό 

 
και ο τυχερός αριθμός είναι.......

Συγχαρητήρια Δήμητρα !!!! 

Σας ευχαριστώ και πάλι για τη συμμετοχή και τις ευχές.
 

Γιορτάζω μ'ένα giveaway

Καλησπέρα σε όλη τη μπλογκογειτονιά.

Λίγο καθυστερημένα θα σας ευχηθώ καλό μήνα!!!

Σήμερα , με αφορμή τη γιορτή μου αλλά και τα 100 like στη σελίδα μου στο facebook, αποφάσισα να οργάνωσω το πρώτο μου giveaway.

Μια τυχερή θα κερδίσει αυτό το χειροποίητο κολιέ, από την προσωπική μου συλλογή , φτιαγμένο από σύρμα και υγρό γυαλί.

 

ΟΡΟΙ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

1. Να είστε μέλη στο blog μου μέσω του GFC (Google Friend Connect), και αν δεν είστε μπορείτε εύκολα να γίνετε πατώντας δεξιά στην σελίδα το γαλάζιο πλαίσιο  "Γίνετε μέλη αυτού του ιστοτόπου" .

 

2.Να κάνετε like στη σελίδα του Μαμά και όχι μόνο στο facebook από εδώ.

 

3. Nα αφήσετε ένα σχόλιο κάτω από αυτή την ανάρτηση με το email σας , ώστε να επικοινωνήσω μαζί σας, σε περίπτωση που κερδίσετε!

Ο διαγωνισμός ξεκινάει από σήμερα  8/11/2013 μέχρι τις 12/11/2013.

 

Καλή επιτυχία και χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν σήμερα.

 

The unpaixtable blogger award!!!

Καλησπέρα, καλησπέρα!!!!

Επιστρέψαμε στη Ρόδο πριν μερικές μέρες και ήρθε η ώρα να γράψω κι εγώ μια ανάρτηση.

Χθες , παρέλαβα αυτό το βραβείο από την Άννα γνωστή ως Πλεκτοκόριτσο και την ευχαριστώ πάρα πολύ.

 http://www.all4blogs.gr/arthra/unpaixtable-blogger-award

Το βραβείο , βέβαια, συνοδεύεται και από κάποιους κανόνες. 

The Rules of the #unpaixtable Award:

The Rules of the #unpaixtable Award:

• Στην αρχή της ανάρτησης σου πες μας από ποιον έλαβες το βραβείο και βάλε σύνδεσμο προς το blog του!
• Επ! μην βαριέσαι ! Απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις ...
• Οι έξι ερωτήσεις είναι πάντοτε ίδιες, ενώ η έβδομη συντάσσεται από τον unpaixtable και απευθύνεται στους επόμενους
• Πρότεινε πέντε άτομα για να λάβουν το βραβείο και βάλε σύνδεσμο προς τα ιστολόγια τους.
• Στο τέλος του post απηύθυνε την πιο unpaixtable ερώτηση σου...στους bloggers που προτείνεις!
• Και μην ξεχνάς  κάτω από την εικόνα με το σήμα του βραβείου βάλε link που οδηγεί στην ανάρτηση (http://www.all4blogs.gr/arthra/unpaixtable-blogger-award) Όταν το κάνεις... give a shout to all4blogs διότι θα σε προσθέσει στην λίστα με τους συμμετέχοντες (link back)

 Οι ερωτήσεις (6+1) και οι απαντήσεις μου:

1)Intro ( Όνομα, Τοποθεσία, Ζώδιο, Blog Platform)

Είμαι η Σταματία , Ιχθείς στο ζώδιο και μένω μόνιμα στη Ρόδο. Το blog μου , φιλοξενείται στο blogger.

2)Ποιο είναι το moto του Blog σου; Αν δεν έχεις σκέψου ένα τώρα! 

Δεν έχω συγκεκριμένο moto οπότε πρέπει να σκεφτώ ένα τώρα. Εμπρός καλό μου μυαλουδάκι...Μου ήρθε κάτι ... " Η μανούλα έχει πάντα δίκιο".

3)Αν το blogging ήταν παιδικό παιχνίδι, ποιο θα ήταν και γιατί;

Σίγουρα θα ήταν ένα ομαδικό παιχνίδι, χωρίς στρατηγικές και δολοπλοκίες.

4)Όταν γίνω διάσημη blogger θα... (συμπλήρωσε την φράση)

Παραμείνω η ίδια και δεν θα πάρουν τα μυαλά μου αέρα!!

5)Κάνε φίρμα την λιγότερο δημοφιλή ανάρτηση σου.

Από τις 41 αναρτήσεις μου , η λιγότερο δημοφιλής είναι αυτή http://mamakaioximono.blogspot.gr/2013/04/blog-post_29.html

6)Ποια κατηγορία ιστολογίων, θα ήθελες να αφανίσεις από την blog- όσφαιρα και γιατί;

Χμμμ... Θα ήθελα να αφανίσω αυτά τα blog που έχουν κακεντρεχή σχόλια , κουτσομπολιά και πουθενά δεν αναφέρονται οι συντάκτες και οι πηγές τους. Αν έχεις τα κότσια γράψε επώνυμα και όχι ανώνυμα.

7) Η έβδομη ερώτηση ανήκει πάντοτε σε αυτόν που παραλαμβάνει το βραβείο και συνεχίζει την αλυσίδα!

Η ερώτηση της Άννας είναι : "Ποιό όνειρό σου θέλεις να πραγματοποιήσεις οπωσδήποτε?"

Άννα μου , έχω πολλά όνειρα αλλά αυτό που θέλω να πραγματοποιήσω οπωσδήποτε είναι να ταξιδέψουμε οικογενειακώς στην Αυστραλία.

Η δική μου ερώτηση είναι : " Αν ήσουν αόρατος/η για μια μέρα, τι θα ήθελες να κάνεις;"

Το βραβείο αυτό θα το χαρίσω :

1) Τη Σπυριδούλα από το Χειροποίητα κοσμήματα.

2) Την Κατερίνα από το S.K epiloges

3) Τη Νατάσσα από το The pink fairy studio

4) Τη Βέρα από το Owl mommy

5) Τη Μαριαντίνα από το Mommy in happiness

Πολλά φιλιά!!!!

Οι ερωτήσεις (6+1)
1)Intro ( Όνομα, Τοποθεσία, Ζώδιο, Blog Platform)
- See more at: http://www.all4blogs.gr/arthra/unpaixtable-blogger-award#sthash.Cldctvgu.dpuf

The Rules of the #unpaixtable Award:

The Rules of the #unpaixtable Award:

• Στην αρχή της ανάρτησης σου πες μας από ποιον έλαβες το βραβείο και βάλε σύνδεσμο προς το blog του!
• Επ! μην βαριέσαι ! Απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις ...
• Οι έξι ερωτήσεις είναι πάντοτε ίδιες, ενώ η έβδομη συντάσσεται από τον unpaixtable και απευθύνεται στους επόμενους
• Πρότεινε πέντε άτομα για να λάβουν το βραβείο και βάλε σύνδεσμο προς τα ιστολόγια τους.
• Στο τέλος του post απηύθυνε την πιο unpaixtable ερώτηση σου...στους bloggers που προτείνεις!
• Και μην ξεχνάς  κάτω από την εικόνα με το σήμα του βραβείου βάλε link που οδηγεί στην ανάρτηση (http://www.all4blogs.gr/arthra/unpaixtable-blogger-award) Όταν το κάνεις... give a shout to all4blogs διότι θα σε προσθέσει στην λίστα με τους συμμετέχοντες (link back)

- See more at: http://www.all4blogs.gr/arthra/unpaixtable-blogger-award#sthash.Cldctvgu.dpuf

The Rules of the #unpaixtable Award:

• Στην αρχή της ανάρτησης σου πες μας από ποιον έλαβες το βραβείο και βάλε σύνδεσμο προς το blog του!
• Επ! μην βαριέσαι ! Απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις ...
• Οι έξι ερωτήσεις είναι πάντοτε ίδιες, ενώ η έβδομη συντάσσεται από τον unpaixtable και απευθύνεται στους επόμενους
• Πρότεινε πέντε άτομα για να λάβουν το βραβείο και βάλε σύνδεσμο προς τα ιστολόγια τους.
• Στο τέλος του post απηύθυνε την πιο unpaixtable ερώτηση σου...στους bloggers που προτείνεις!
• Και μην ξεχνάς  κάτω από την εικόνα με το σήμα του βραβείου βάλε link που οδηγεί στην ανάρτηση (http://www.all4blogs.gr/arthra/unpaixtable-blogger-award) Όταν το κάνεις... give a shout to all4blogs διότι θα σε προσθέσει στην λίστα με τους συμμετέχοντες (link back)

- See more at: http://www.all4blogs.gr/arthra/unpaixtable-blogger-award#sthash.Cldctvgu.dpuf

Της σταυροβελονιάς το κέντημα.

Καλησπέρα από την Αθήνα!!!

Το χρειαζόμασταν ένα ταξιδάκι οικογενειακώς. Ο μικρός χαίρεται με τον παππού και την γιαγιά, το ίδιο και εκείνοι. 
Είχα ένα ευτράπελο αλλά θα σας το γράψω κάποια άλλη στιγμή.

Σκέφτηκα,σήμερα, να σας δείξω  τι έχω κάνει με το κέντημά μου.

Σε διαφορετική περίπτωση θα το είχα τελειώσει αλλά με τη λεπτοδουλειά που θέλει (περιγράμματα-χάντρες) και τον μικρό να με περιτριγυρίζει δεν είναι και τόσο εύκολο.

Που να προσπαθήσω να ξεκινήσω κάποιο σχέδιο από τη Heaven and earth designs (HAED).Αυτά τα σχέδια είναι πρόκληση!!!

 Φιλιά σε όλους!!
Καληνύχτα!!!

Starz blog awards!

Καλησπέρα σε όλη την παρέα!!!

Άλλο ένα βραβείο κατέφθασε στο μπλογκοσπιτάκι μου.

Το βραβείο αυτό έχει τους εξής κανόνες:

1. Να αναφέρεις ποιος σου χάρισε το βραβείο:

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τη Μαρία του Συλλέγω στιγμές , για το βραβείο αυτό.

2. Απαντάς στις κάτωθι ερωτήσεις:

i)Τι σε ενέπνευσε και τι σημαίνουν για σένα το όνομα του blog σου και το όνομα, με το οποίο υπογράφεις τα κείμενά σου;

Το "Μαμά και όχι μόνο" , τον εμπνεύστηκα από την κατάσταση στην οποία βρίσκομαι αυτή τη στιγμή. Πέρα από μαμά του μικρού Λευτέρη, κεντάω διάφορα πραγματάκια με σταυροβελονιά ,έχω πτυχίο κοινωνικής λειτουργού αλλά και τεχνήτριας νυχιών για όποια φίλη θέλει περιποίηση στα νύχια της.

Δεν έχω κάποια ιδιαίτερη υπογραφή, γι'αυτό και χρησιμοποιώ τ'όνομά μου.

ii)Αν δεν ήσουν άνθρωπος, τι θα ήθελες να είσαι και γιατί;

Χμμμ... Αν δεν ήμουν άνθρωπος θα ήθελα να είμαι λιοντάρι. Γιατί θα ήμουν πιο δυναμική.

iii)Αν σε σταματούσαν στον δρόμο απ' το Blog TV και σε ρωτούσαν "Ποιο είναι το χαρακτηριστικό σου γνώρισμα, σύμφωνα με τα λεγόμενα των άλλων;", τι θα απαντούσες; Ποιο είναι;

Η καλοσύνη μου.

iv)Ποιο στοιχείο βρίσκεις γοητευτικό και σε κάνει να συνεχίζεις να γράφεις;

Η καθημερινότητά και τα κατορθώματα του γιού μου.

v)Ποια φωτογραφία θα βάζατε για την 'ζωή';

vi) Αγαπημένη λέξη:

Αγαπώ.

3) Δίνεις ,με τη σειρά σου, το βραβείο αυτό σε 7 bloggers.

1) Kate's Cakebox

2) Life idea

3) Χαρούμενος κόσμος 

4) Sofan-handmade 

5) Handmade blue dreams 

6) Aby craft 

7) Fairy makeup tales 

Φιλιά σε όλους!!! 

Καλό μήνα μ'ένα βραβείο.

Καλημέρα!!!

Καλό μήνα!!!

Πως πέρασε ο καιρός, ούτε που το κατάλαβα!!!!

Τον Οκτώβριο τον υποδέχομαι μ'ένα βραβείο που άργησα να παραλάβω, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Το βραβείο αυτό , μου το απένειμε η Γιώτα του 4lifeidea.blogspot.gr, και σας προτείνω να επισκεφτείτε αμέσως το μπλόγκ της

Το βραβείο αυτό το έχω ξαναπάρει, οπότε τις απαντήσεις μου μπορείτε να τις δείτε ΕΔΩ.

Ευχαριστώ πολύ Γιώτα για την τιμή που μου έκανες.

Αυτές οι λέξεις που αλλάζουν τα πάντα.

Καλησπέρα, καλησπέρα.

 

Περασμένες δώδεκα , ο Λευτέρης κοιμάται και βρήκα ευκαιρία να σας γράψω .

 

Ο Σεπτέμβριος κυλάει ομαλά μέχρι στιγμής. Την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε  το πανηγύρι για την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Τρεις μέρες (Παρασκευή- Σαββάτο-Κυριακή) , πέρα από το ντίλι ντίλι της ορχήστρας μέχρι αργά το βράδυ, όλος ο τόπος μύριζε ψητό κρέας στα κάρβουνα. Δεν μπορώ να πω , τα σουβλάκια τα τιμήσαμε δεόντως. Γιατί πάντα του πανηγυριού είναι τόσο νόστιμα;

 

Ο Λευτέρης έχει δώσει ρεσιτάλ τις τελευταίες μέρες. Τι να σας πρωτογράψω;;; Δεν προλαβαίνει να ξεκινήσει μια διαφήμιση και φωνάζει το τι διαφημίζεται . Από το Carrefour και το Lidl μέχρι τη Vodafone και το γιαούρτι οποιασδήποτε εταιρίας.

Μου φώναζε πριν μερικές μέρες ,όταν ήμουν στην κουζίνα, "παπούλου" - "παπούλου". Βρε ν'αναρωτιέμαι μα τι λέει αυτό το παιδί και κάνει το θεϊκό. Μου δείχνει με το δακτυλάκι του ,στο διαφημιστικό του σούπερ μάρκετ , τα μπισκότα παπαδοπούλου.

Το πιο γλυκό , όμως, το φύλαγε για σήμερα το βράδυ λίγο πριν κοιμηθεί. Αφού ήπιε το γάλα του, με πήρε αγκαλιά και είπε "παπώ (σ'αγαπώ) μαμά". Με πήραν τα ζουμιά εκείνη την ώρα . Πότε ήταν ένα τόσο δα μωράκι και σήμερα έχει φτάσει δυόμιση χρονών .

Αν κλαίω μόνο που ακούω τις λέξεις που λέει, απορώ πως θ'αντιδράσω όταν μιλήσει κανονικά.

 

Καληνύχτα!!!

 

Καλό μήνα!!!!

Καλό μήνα σε όλα τα μπλογκογειτονάκια.

Πως περάσατε στις διακοπές σας;;

Το ξέρω είμαι αδικαιολόγητη που έχω καιρό να σας γράψω αλλά το έριξα στο κέντημα μπας και τελειώσω την τσάντα που λέω εδω και τόσο καιρό. Κεντάω , κεντάω αλλά ούτε στη μέση δεν έχω φτάσει. Που θα πάει , θα τα καταφέρω.

Ο Λευτέρης κλασικά δεν έχει ησυχία. Όλο και κάποια καινούργια λέξη θα πει, αλλά τσίσα και κακά δεν λέει με τίποτα. Να δω , η άμοιρη η μάνα, πως θα του κόψω την πάνα.

Για το τέλος θέλω να σας γράψω για το giveaway της φίλης μου της Ελισάβετ.

Η Ελισάβετ του πλεκτά αριστουργήματα κάνει δώρο σε μια τυχερή μια τσαντούλα που έχει πλέξει με τα χεράκια της.

Η κλήρωση θα γίνει 10 Σεπτεμβρίου και συμμετοχή μπορείτε να δηλώσετε ΕΔΩ.
Από αύριο ξεκινάω εντατικές επισκέψεις στη μπλογκογειτονιά για να μάθω τα νέα σας. 
Καλή σας νύχτα.

Είμαι ακόμη εδώ.

Καλησπέρα!!!

Νομίζατε πως θα με ξεφορτωθείτε έτσι εύκολα;;;; Αμ, δεεεεεεεεεε.

Ήρθε και ο Αύγουστος. Πως πέρασε ο καιρός;

Έχουμε να τα πούμε μέρες αλλά με τα τρεχάματα των τελευταίων ημερών, κηδεία-μνημόσυνα κτλ,δεν προλάβαινα να σας γράψω.  

Βέβαια δεν θα σας κρύψω πως με αυτή τη ζέστη , είμαι σε φάση slow motion. Που θα πάει θα μπω στους ρυθμούς μου και πάλι.

Ο γιόκας μου, από την άλλη, δεν έχει χάσει την ενέργειά του. Τρέχει λες και κάνει προπόνηση για στίβο. Άρχισε να λέει διάφορες λέξεις, να φωνάζει "μαμά μου" και να σκαρφαλώνει σε διάφορα έπιπλα του σπιτιού. 

Εγώ το έχω ρίξει στο κέντημα της τσάντας. Έτσι,σήμερα, σας έχω και φωτογραφία για να μου πείτε τη γνώμη σας. Έχω ακόμη πολύ κέντημα, αλλά μέχρι στιγμής μου αρέσει. Είναι πολύ διαφορετικό να βλέπεις το σχέδιο στο χαρτί και μετά στο ύφασμα.

     

Εσάς πως σας φαίνεται;;;

Για τον παππού μου!

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, οι γονείς της μητέρας μου ήταν πάντα δίπλα μου.

Επειδή οι γονείς μου δούλευαν, με πρόσεχαν συνέχεια ο παππούς και η γιαγιά. Ο παππούς να με πάρει για μπάνιο στη θάλασσα, για βόλτα και όπου αλλού ήθελα.

Ο παππούς μου παραχώρησε  το αυτοκίνητό του, όταν πήρα το δίπλωμα, μέχρι να μου αγοράσουν οι δικοί μου κάποιο άλλο. 

Μου έδωσε το σπίτι του για να μην μένουμε στο ενοίκιο.

Ακόμη και όταν θύμωνα μαζί του, ξέρετε πως είναι οι μεγάλοι ανθρώποι που μιλάνε καμιά φορά χωρίς να σκέφτονται, δεν μπορούσα να του κρατήσω μούτρα για πάνω από δυο λεπτά.

Τα προβλήματα υγείας που είχε τα τελευταία χρόνια και ο θάνατος της γιαγιάς μου τον κατέβαλαν σωματικά και ψυχικά.

Σήμερα το πρωί, δεν άντεξε και άφησε την τελευταία του πνοή, την ώρα που μου μιλούσε η μητέρα μου στο τηλέφωνο για να τρέξω στο σπίτι του. Όταν έφτασα πια , δεν είχε σφυγμό . 

Όσο κι αν το ήξερα, πως δεν θα αντέξει μετά από τη νοσηλεία του στο νοσοκομείο, δεν μπορώ να μην στεναχωρηθώ, να μην κλάψω. Η απώλεια πονάει.

Παππού μου, ξεκουράστηκες πια. Θα μας λείψεις πολύ και να μας προσέχεις από εκεί που θα είσαι.

 

Summer awards part two.

Σήμερα παρέλαβα δυο βραβεία από δυο αγαπημένα μπλογκ.

Το πρώτο μου το έδωσε η Μάχη και το Όπου υπάρχει θέληση ...υπάρχει και τρόπος .

Το βραβείο αυτό , το έχω ξαναλάβει οπότε τις απαντήσεις μπορείτε να τις δείτε ΕΔΩ . Θα με συγχωρέσετε αλλά δεν θα μπώ στη διαδικασία να παραδώσω το βραβείο σε 7 blog γιατί πιστεύω ότι τα περισσότερα ήδη το έχουν λάβει. Αν κάποιο blog μου έχει ξεφύγει και δεν το έχει λάβει θα του το χαρίσω με μεγάλη μου χαρά.

Το δεύτερο μου το παρέδωσε η Ελεάννα και το Eleanna's diary .

Γι'αυτό το βραβείο πρέπει να απαντήσω στις εξής ερωτήσεις:

1. Το αγαπημένο μου φαγητό: Χοιρινό λεμονάτο με πατάτες.

2. Δεν μου αρέσει στους ανθρώπους : Να είναι διπρόσωποι.

3. Μου αρέσει οι άνθρωποι που κάνω παρέα : Να είναι ειλικρινείς, θετικοί και με χιούμορ.

4. Με ηρεμεί...: Σαν ιχθύς , θα πω τη θάλασσα.

5. Αγαπώ πολύ..: Την οικογένειά μου.

 

6. Με τσαντίζει..: Το ψέμα και οι άνθρωποι που χώνουν τη μύτη τους παντού.

 

7. Δεν θα αποχωριζόμουν ποτέ (αντικείμενο)... : Το λάπτοπ μου.

8. Όταν ήμουν μικρή μάζευα αφίσες : Από Beverly Hills 90210 . Μεγάλη μάζευα του Αντώνη Ρέμου.

Με τη σειρά μου θα χαρίσω το βραβειάκι σε 3 blog!

1. Στην Ελισάβετ και το Πλεκτά αριστουργήματα.

2. Στη Μαίρη και το Μerry mary stories 

3. Στη Μαριαντίνα και το Mommy in happiness

Μάχη και Ελεάννα, ευχαριστώ πολύ για τα βραβεία. 

Καλή σας νύχτα!

Συμμετοχή σε giveaway

Καλημέρα!!!

Κατά καιρούς, δηλώνω συμμετοχή σε διάφορα giveaway τόσο σε ξένα όσο και σε ελληνικά μπλόγκ. 

Έτσι σήμερα αποφάσισα να γράψω γι'αυτά και όποιος θέλει μπορεί να δηλώσει συμμετοχή.

1ο Giveaway: Wisdom with needle and thread.

Το μπλόγκ της Κιμ έφτασε τους 100 αναγνώστες και το γιορτάζει χαρίζοντας αυτό το sampler μαζί μ'ένα ψαλίδι σε βελούδινη θήκη. Η συμμετοχή στον διαγωνισμό λήγει στις 23/7.Δείτε περισσότερα ΕΔΩ

2ο Giveaway:Cross stitch cottage

Η Meggie γιορτάζει τους 200 followers, χαρίζοντας το πρώτο πλεκτό της λαγουδάκι και διάφορα κιτ κεντήματος. Συμμετοχή μπορείτε να δηλώσετε ΕΔΩ μέχρι 31/7.

3ο Giveaway:Stitching in crosses and more

Η Lija για τους 100 followers της χαρίζει ένα βιβλίο με σχέδια σταυροβελονιάς, διάφορα κιτ και 2 καμβάδες. Συμμετοχή μπορείτε να δηλώσετε ΕΔΩ μέχρι 31/7.

4ο Giveaway: Heather's stitches

Η Heather χαρίζει 2 σημειωματάρια, μια πολύχρωμη χαρτοταινία και 2 πακετάκια τσάι. Δήλωση συμμετοχής μέχρι 31/7 ΕΔΩ.

Καλή μας επιτυχία!!!

 

Τρεχάτε ποδαράκια μου.

Γειά σας. 

Όλα καλά;;;;

Εγώ πάντως , όλες αυτές τις μέρες που δεν τα έχουμε πει, έτρεχα σαν τον Βέγγο.

Καταρχήν, έτρεχα στο νοσοκομείο για τον παππού μου. Μέχρι την Παρασκευή δεν υπήρχε ανταπόκριση για το αίμα και αποφάσισα να πάω στην αιμοδοσία κι αν μπορώ να δώσω εγώ. Με ρώτησαν κάποια πράγματα, μέτρησαν την αιμοσφαιρίνη και μου είπαν πως είναι καλή. Η πίεση μας τα χάλασε γιατί ήταν χαμηλή. Μου λέει η κοπέλα "Φάε πατατάκια και έλα σε λίγο". Τι να κάνω , έφαγα ένα μικρό σακουλάκι (πάει η δίαιταααααα) και ξαναπήγα. Όλα ok . Τρυπάει το ένα χέρι, δεν δίνει αίμα η φλέβα. Εντάξει ,λένε, στο άλλο είναι πιο καλή η φλέβα θα πάρουμε από εκεί. Αμ ,δε...Με τρύπησαν, πόνεσα , αίμα δεν πήρανε.

Σήμερα , ο παππούς βγήκε από το νοσοκομείο, επειδή είχε βελτιωθεί και για να μην κολλήσει καμία ενδονοσοκομειακή λοίμωξη (16 μέρες νοσηλείας δεν είναι λίγες). Έτρεξα για το εξιτήριο, για τη διακομιδή από το νοσοκομείο στο σπίτι και να βρώ ένα γιατρό για να γράψει κάτι ενέσεις. Ευτυχώς για το τελευταίο με βοήθησε η προϊσταμένη της κοινωνικής υπηρεσίας και συνάδελφός μου κ. Μαίρη Χατζηαντωνίου. Αν δεν ήταν αυτή δεν θα ξεμπέρδευα.

Μέσα σε όλα αυτά, τελείωσα με την απονεύρωση του δοντιού μου και με τη φορολογική δήλωσή . Ευτυχώς που ήταν και οι γονείς του Γιάννη εδώ και με βοήθησαν με το μικρό. Έφυγαν την Κυριακή και ο Λευτέρης τους αναζητά κατά διαστήματα.

Αααααα, δεν σας είπα . Ξεκίνησα και το κέντημα για τη τσάντα του giveaway μου. Μετά από το τρέξιμο των ημερών , αυτή είναι η χαλάρωσή μου. Αφού και ο Λευτέρης , που συνήθως ερχόταν και πείραζε κλωστές και βελόνες, με αφήνει ήσυχη. Κάποια στιγμή , θα ποστάρω φωτογραφίες από την πρόοδο του κεντήματος.

Καλή σας νύχτα!!!

Επισκέψεις και αναζήτηση για αίμα

Καλησπέρα!!!!

Όλα καλά στη μπλογκόσφαιρα;;;

Έδω έπιασαν για τα καλά οι ζέστες. 

Έχουμε και επισκέψεις. Ήρθαν οι γονείς του Γιάννη να μας δουν για μια εβδομάδα .Περιττό να σας πω τι έκανε ο Λευτέρης όταν  είδε τον παππού και τη γιαγιά την Κυριακή το βράδυ. Στην αρχή τον έπιασαν οι ντροπές του αλλά μετά από κανένα τέταρτο ξεκίνησε όλο χαρά να τους δείχνει τι ξέρει να κάνει και να λέει. 

Τη Δευτέρα δεν πήγαμε για μπάνιο , παρά τη ζέστη που είχε γιατί δεν αισθανόμουν πολύ καλά. Αλλά ,επιτέλους, κάναμε αγιασμό στο σπίτι που μένουμε.

Σήμερα δεν παλευόταν η ζέστη και πήγαμε για μια βουτιά , μόνο ο Γιάννης έλειπε γιατί έπρεπε να πάει δουλειά .Ο μικρός καταχάρηκε στη θάλασσα και έπαιξε μετά με τα κουβαδάκια του στην άμμο.

Σε ότι αφορά τον παππού μου, συνεχίζεται να νοσηλεύεται στο νοσοκομείο. 

Οι γιατροί λένε πως είναι λίγο καλύτερα αλλά υπάρχει θέμα με τα νεφρά. Ξεκίνησαν την αιμοκάθαρση, λόγω χαμηλού αιματοκρίτη του έχουν βάλει  τέσσερις φιάλες αίμα (μπορεί να χρειαστεί κι άλλες) και γι'αυτό ψάχνουμε άτομα για να δώσουν αίμα. 

Έκανα πόστ στο facebook , έστειλα μήνυμα σε κάποιους συλλόγους για να δούμε αν θα υπάρξει ανταπόκριση. 

Εσείς πως τα πάτε με τη ζέστη;;;

 

Ου μπλέξεις!!!

Καλησπέρα και καλό μήνα, αφού δεν τα έχουμε πει εδώ και μέρες.

Ο μήνας για μένα δεν ξεκίνησε καλά και σε αυτό κολλάει το "ου μπλέξεις". 

Ου μπλέξεις με γιατρούς και νοσοκομεία . 

Ο παππούς μου εισήχθη με πνευμονικό οίδημα πριν μερικές μέρες στην εντατική του νοσοκομείου της Ρόδου. Είπαν στην μητέρα μου πως είναι δύσκολη η κατάσταση , κυρίως λόγω της ηλικίας του (92 ετών) αλλά και της νεφρικής λειτουργίας. Μην φανταστείτε 92 ετών "φυτό" , ο παππούς μου παρά τα προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούν τα έχει τετρακόσια.

 Εγώ τον είδα την επόμενη μέρα, την ώρα του απογευματινού επισκεπτηρίου και τότε ξεκίνησα να τα παίρνω κρανίο. Το ένα χέρι δεμένο στο κρεβάτι , δίπλα πάνω στο κομοδίνο ο δίσκος με το φαγητό (ένα νεροζούμι ζωμού κοτόπουλου). Τον ρώτησα αν ήθελε να φάει και έγνεψε καταφατικά. Οι νοσοκόμες μου είπαννα προσέχω γιατί προσπάθησαν να τον ταϊσουν αλλά επειδή πάθαινε κρίσεις σταμάτησαν. Μπούρδες . Τον δίσκο δεν τον είχε αγγίξει κανείς. Του έδωσα κουταλιά κουταλιά τον ζωμό και δεν έπαθε καμία κρίση. Μετά μπήκε η μητέρα μου και της είπε πως ούτε το πρωί τον βοήθησαν να φάει πρωινό.

Χθες και τα δυο χέρια ήταν δεμένα για να μην πειράζει τα καλώδια από τα μηχανήματα. Κανένας δεν τον βοήθησε να φάει και την ώρα του επισκεπτηρίου ζητούσε φαγητό. Όχι, πείτε μου αν μπορεί κάποιος ασθενής να φάει με δεμένα χέρια. Καλά , για την ενημέρωση των συγγενών ,βέβαια, ούτε λόγος. "Ο γιατρός δεν είναι εδώ αυτή τη στιγμή για να σας πει".

Το απόγευμα της ίδιας μέρας , μας ειδοποίησαν πως βγαίνει από την εντατική και τον ανεβάζουν σε κλινική. Μόλις τακτοποιήθηκε στο θάλαμο, άφησα τη μητέρα μου εκεί γιατί εκείνη θα τον πρόσεχε μέρα νύχτα (μακάρι να μπορούσα εγώ την ξεκουράσω αλλά δεν έχω που να αφήσω το παιδί). Κάποια στιγμή την πήρα τηλέφωνο να μάθω τι είπε ο γιατρός. Ένας συγκεκριμένος, ονόματα δεν λέμε ανθρώπους δεν θίγουμε, της έβαλε τις φωνές γιατί δεν ήξερε να του απαντήσει αν ο λόγος που ανέβασαν τον παππού από την εντατική στην κλινική ήταν ο πυρετός. Ένα σας λέω ,ευτυχώς που δεν ήμουν εκεί.

Ξέρετε τι με θυμώνει πιο πολύ; Έχω κάνει πρακτική αλλά και εθελοντική εργασία στο νοσοκομείο. Σ'εκείνο το διάστημα ,έχει τύχει να νοσηλευτούν συγγενείς μου και να ζητάω ενημέρωση για αυτούς. Φορώντας την λευκή ποδιά , έτρεχαν να μου εξηγήσουν τι συμβαίνει. Φορώντας "πολιτικά" ρούχα , πρέπει να χιλιοπαρακαλέσω για μια κουβέντα.

Αυτά τα ολίγα. Εύχομαι να μην σας κούρασα.

Καληνύχτα!

Birthday wishes and a skype call to Sydney!

Λίγο πριν τελειώσει αυτή η μέρα βρίσκω την ευκαιρία να ευχηθώ και από εδώ στον Γιάννη μου για τα γενέθλιά του . Να ζήσεις Γιαννάκη και χρόνια πολλά, μεγάλος να γίνεις με άσπρα μαλλιά... Ξέρω , ξέρω έχουν γκριζάρει οι κροτάφοι σου αλλά είπαμε αυτό είναι γοητεία. Πάντα να είσαι υγιής και δυνατός για να μας αντέχεις.

  

Επίσης, σήμερα κατάφερα να μιλήσω μέσω skype με τον αδερφό μου στο Σύδνεϋ. Πριν μερικούς μήνες, πήραν την απόφαση να μεταναστεύσουν οικογενειακώς στην Αυστραλία . Δύσκολα μεν αλλά για ένα καλύτερο μέλλον δε.

Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο μας έχουν λείψει όλοι τους. Τ'ανίψια μου, μου φάνηκαν πως έχουν μεγαλώσει απότομα. Βρε τι σου κάνει η απόσταση;;; Ευτυχώς που υπάρχει το skype και μπορείς να δεις τον άλλο με βιντεοκλήση. Μειώνονται οι χιλιομετρικές αποστάσεις.

Φιλιά , λοιπόν, στην Αυστραλία και σε όσους ακολουθούν το blog μου όπου και αν βρίσκονται 

Το "Μαμά και όχι μόνο" στο facebook

Επιτέλους κατάφερα να δημιουργήσω τη σελίδα του blog στο facebook.
Όποιος θέλει μπορεί να πατήσει like στη σελίδα.

Τώρα έχω βάλει στόχο να φτιάξω τα social media icons. Βρήκα το πόστ της Μάχης του Όπου υπάρχει θέληση...υπάρχει και τρόπος και βάση αυτού θα προσπαθήσω να τα προσθέσω στο blog μου.
Ελπίζω να μην τα κάνω θάλασσα.

Ωχ, το δόντι μου!!!

Όποιος απεχθάνεται τον οδοντίατρο , να σηκώσει το χέρι. Για να μετρήσω ...Ένα, δυο, τρία , τέσσερα, πέντε....

Ουφ, δεν είμαι μόνη.

Τον τελευταίο χρόνο, τον έχω επισκεφτεί τουλάχιστον δυο με τρεις φορές. Λίγες θα μου πείτε αλλά για μένα είναι πολλές. Το χειρότερο μου ήταν όταν γέννησα το Λευτέρη  και έπρεπε να κάνω αφαίρεση τους δεξιούς φρονιμίτες, αφού δεν μπορούσα να πάρω τίποτα για τον πόνο επειδή θήλαζα (το ντεπόν δεν μ'έπιανε).Ο πάνω δεν μας ταλαιπώρησε . Ο κάτω όμως δεν ήθελε να βγει. Ο οδοντίατρος, απορώ πως δεν με έβρίσε τότε, αναγκάστηκε να μου βάλει πέντε ενέσεις για να μην πονάω και να μπορώ να συνεργαστώ. Μου κρατούσε και το χέρι η βοηθός του για συμπαράσταση.

Όπως καταλαβαίνετε, δεν ήταν το καλύτερό μου όταν ξεκίνησε ο πονόδοντος πριν μερικές μέρες. Έπερνα παυσίπονο , περνούσε ο πόνος. Μόλις έπλυνα τα δόντια και χρησιμοποιούσα listerine , πάλι περνούσε. 

Όλα αυτά μέχρι χθές. Ούτε το παυσίπονο, ούτε το listerine, ούτε το ούζο με βοήθησαν. Κάποια στιγμή, κατά τις τρεις το πρωι, έψαξα στο φαρμακείο του σπιτιού και βρήκα ένα αντιφλεγμωνώδες χάπι . Αυτό απάλυνε τον πόνο και μπόρεσα κάπως να κοιμηθώ.

Έτσι , το πρωί πήρα τηλέφωνο στο ιατρείο και ευτυχώς μου είπαν να πάω αμέσως. Η διάγνωση : Απονεύρωση στο δόντι. Ευτυχώς, έβαλε καλή δόση  ένεσης και δεν κατάλαβα τίποτα από πόνο (από τις έντεκα το πρωί , ξεμούδιασε το σημείο τέσσερις το απόγευμα). Πρέπει να ξαναπάω μέσα στην εβδομάδα για να τελειώσει την όλη διαδικασία.

Βρε παιδιά....Δεν είναι πολύ ανατριχιαστικός ο ήχος του τροχού;;;;